کد مطلب:29437 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:105
بر پایه وعده حقّت، مرا هم از جمله كسانی قرار ده كه جان خود را به تو می فروشند و آن گاه به پیمانِ فروشی كه با تو بسته اند، پایبند می مانند. نه آن را می شكنند و نه عهدی را نقض می كنند، و نه آن را تغییر می دهند؛ بلكه برای محبّت تو آن را اجابت می كنند و بدان، به سوی تو تقرّب می جویند. آن [ جانبازی] را پایان كار من قرار ده و پایان عمرم را در آن قرار ده و آن را برای من، میدانی قرار ده كه موجب خشنودی تو باشد و خطاهای مرا، به خاطر آن فرو ریزی، و مرا به وسیله دشمنان و گنهكاران در زمره آن دسته از زندگانی قرار ده كه روزی می خورند،[1] در زیر بیرق حق و پرچم هدایت، در حالی كه برای پیروزی گام برمی دارند، بدون آن كه پشت كنند و یا تردیدی ایجاد كنند. بار خدایا! در این هنگام، از ترس در مواقع ترسناك و از ناتوانی در مقابل دلیران، و از گناهی كه نابودكننده اعمال است، به تو پناه می برم، كه مبادا به خاطر شك، باز مانم و یا بی یقین، گام زنم و در نتیجه، تلاشم در خسران باشد و عملم پذیرفته نشود».[2].
4510. امام صادق علیه السلام:امیر مؤمنان، هرگاه تصمیم به جنگ می گرفت، این دعاها را می خواند: «بار خدایا! تو راهی از راه هایت را اعلام داشتی، و خشنودی خود را در آن قرار دادی، و دوستان خود را بدان خواندی، و آن را پُر اجرترین راه در پیش خود، و با ارزش ترین فرجام در نزد خود، و دوست داشتنی ترین روش از نظر خود، قرار دادی و آن گاه، در این راه، جان و مال مؤمنان را به بهای بهشت، برای آنان خریدی، كه در راه خدا می جنگند و می كشند و كشته می شوند.